ტექსტის აგებულების ყველა ქვემოთ მოცემული ნაწილი სავალდებულოა, გარდა დანართისა.
სათაური: ზუსტად და კომპაქტურად გამოხატავს ნაშრომის მთავარ პრობლემას, ქმნის წარმოდგენას ნაშრომის შინაარსზე და აღძრავს დასმული პრობლემის შესახებ ინტერესს. სათაურში სიტყვების მაქსიმალური რაოდენობაა 20 ერთეული. სათაურზე ავტორის შენიშნვა აღინიშნება ფიფქით, ფურცლის ბოლოში განმარტებით.
აფილაცია: ავტორის სახელი, გვარი, აკადემიური ხარისხი, აკადემიური თანამდებობა, ორგანიზაცია, რომლის სახელითაც ხორციელდება კვლევა, ქალაქი, ქვეყანა. ასევე მიუთითეთ ORCiD-ის ან სხვა საერთაშორისო სისტემებისა და პლატფორმების იდენტიფიკატორი, რითაც შესაძლებელი იქნება თქვენი პუბლიკაციების პოვნა (ResearchGate, Academia.edu, Social Science Research Network (SSRN)) ასეთის არსებობის შემთხვევაში.
საძიებო სიტყვა: ნაშრომს ახლავს მინიმუმ 3 და მაქსიმუმ 7 საძიებო სიტყვა, რომელიც მეტ-ნაკლებად ასახავს ნაშრომის სამეცნიერო დისციპლინისადმი კუთვნილებას და მასში განხილულ ძირითად კონცეფციებს. არ გამოიყენება აბრევიატურები, ასევე, ზოგადი და რამდენიმე კონცეფციის მომცველი სიტყვა. საძიებო სიტყვის მეშვეობით ხდება შესაბამისი სტატიის მოძებნა.
აბსტრაქტი: აბსტრაქტი წინ უძღვის სტატიას და აღწერს განსახილველ თემას. მასში მოცემულია იმ ძირითადი საკითხების შეჯამება, რასაც სტატიაში ავტორი მიმოიხილავს. იგი მოკლედ და ზუსტად გადმოსცემს ნაშრომის შინაარსს იმგვარად, რომ მკითხველისათვის მეცნიერული პრობლემატიკა პუბლიკაციის წაკითხვის გარეშე გახდეს გასაგები. აბსტრაქტის მიზანია გადააწყვეტინოს მკითხველს არის თუ არა მოცემული მასალა მისთვის საინტერესო, რატომ უნდა წაიკითხოს და რა კითხვებზეა კვლევაში პასუხი გაცემული. აბსტრაქტი შეიცავს 150 – 250 სიტყვას.
შესავალი: შესავალში ყურადღება მახვილდება შესასწავლი საკითხის აქტუალობაზე, კვლევის საგანზე, დასახულ მიზანზე, ამოცანებსა და ეტაპებზე. მნიშვნელოვანია პრობლემის დანახვა და საკითხის მკაფიოდ დასმა.
ძირითადი ნაწილი: ტექსტის ძირითად ნაწილში წარმოდგენილია თემის შინაარსი, სადაც მნიშვნელოვანი ადგილი ეთმობა კვლევის აღწერასა და შედეგების ანალიზს, თავად კვლევის პროცესსა და თანმიმდევრულ მსჯელობას, რომლის შედეგადაც კეთდება თეორიული დასკვნები, შუალედური შედეგები და საერთო დასკვნის დასაბუთება.
ტექსტის ძირითადი ნაწილი იყოფა სტრუქტურებად (თავი/ქვეთავი, პარაგრაფი და ა.შ.), რაც უფრო ადვილად აღსაქმელს გახდის სტატიას.
დასკვნა: წარმოადგენს ტექსტის ძირითადი ნაწილის გაგრძელებას. იგი მკაფიოდ და ლაკონურად აჯამებს კვლევის შედეგებს, წარმოაჩენს მოცემული კვლევის მთავარ არსს, მეცნიერულ სიახლესა და მის ღირებულებას, აღწერს ძირითად მიგნებებსა და შესაძლო რეკომენდაციებს, ქმნის კვლევის შემდგომი გაგრძელების პერსპექტივასა და იტერესს.
სქოლიო: სქოლიო (დამოწმებული ლიტერატურა, შენიშვნები, ავტორისეული განმარტებები და მითითებები) უნდა განთავსდეს ტექსტში გვერდების ბოლოს (გამოქვეყნების ენაზე), ხოლო ტექსტის ბოლოს ინგლისურ ენაზე დანომრილი სახით. ინგლისური ტექსტის შემთხვევაში სქოლიო კეთდება მხოლოდ გვერდების ბოლოს და დამატებით ტექსტის ბოლოს განთავსება აღარ არის საჭირო.
სქოლიოში დამოწმებული ლიტერატურა უნდა მიეთითოს ციფრებით, ხოლო ავტორისეული შენიშვნები და განმარტებები ფიფქით, რომელიც არ დაინომრება.
თუ სტატიის ტექსტში ერთ გვერდზე, ერთი და იგივე წყარო ერთმანეთის მიყოლებით არის მითითებული, ამ წყაროს მონაცემები ხელახლა აღარ მიეთითება და იწერება მხოლოდ მითითება – „იქვე“ კონკრეტული გვერდის მითითებით.
სქოლიო უნდა გაფორმდეს APA სტილის მიხედვით. იხილეთ ნიმუში:
დამატებით APA სტილის შესახებ იხილეთ ბმული:
ბიბლიოგრაფია ბიბლიოგრაფია წარმოდგენილია კონსოლიდირებული, დანომრილი სახით ტექსტის ბოლოს გამოქვეყნების და ინგლისურ ენაზე. ბიბლიოგრაფია გთავაზობთ იდეის ფონს ან დამატებით საკითხავს და მოიცავს არა მარტო იმ წყაროებს, რომელიც დამოწმებულია ნაშრომში, არამედ იმ ავტორთა შრომებს, რომლებიც არ არის ციტირებული, მაგრამ გამოყენებულია, როგორც მსჯელობის გასავითარებელი მასალა. იგი მოიცავს აგრეთვე აღწერით ჩანაწერებს, ნორმატიული აქტებს, სასამართლო გადაწყვეტილებებს და ა.შ.
ბიბლიოგრაფიაში არაინგლისურენოვანი წყაროებს, რომლებიც ინგლისურად უნდა ითარგმნოს, ბოლოს მიეთითება გამოქვეყნების ენა, მაგ: in Georgian ან in German.
მიზანშეწონილია, ბიბლიოგრაფიაში მკაფიოდ გაიმიჯნოს: გამოყენებული ნორმატიული მასალა, სასამართლო გადაწყვეტილებები, სამეცნიერო ლიტერატურა და სხვა დამხმარე მასალები (მაგ. ცნობარი, ლექსიკონი და ა.შ.).
დანართი ტექსტში შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას დანართი შესაბამისი დასათაურებით და დანომრილი სახით (ცხრილები, გრაფიკები, მცირე ზომის სურათები, ნახატები, ხელნაწერები, კითხვარები და ა.შ.). დანართის გამოყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაშია მიზანშეწონილი, როცა იგი ამყარებს მსჯელობას და მკითხველი მისი საშუალებით მიიღებს დეტალურ ინფორმაციას კონკრეტულ საკითხზე, აღნიშნული მონაცემები კი იმდენად მრავლისმომცველია, რომ ძირითად ტექსტში მათი მითითება კითხვას გაართულებს.
სტატიაზე მუშაობისას თქვენ შეგიძლიათ გამოიყენოთ ჩვენი Word შაბლონი
